Wilhelmus van Nassouwe
ben ik, van Duitschen bloed,
den vaderland getrouwe
blijf ik tot in den doet.
Een Prinse van Oranje
ben ik, vrij, onverveerd,
den Koning van Hispanje
heb ik altijd geëerd.
Dat behoeft geen toelichting. Maar in Trouw (vrijdag 24 mei) reageerde Paul de Lavalette op een artikel over ons volkslied van een week eerder. Hij schrijft, mede namens zijn moeder, het volledig eens te zijn met de kritiek op alleen al die eerste, inmiddels ontoegankelijke strofe. Dan vervolgt hij:
Mijn moeder heeft enkele jaren terug vanwege dezelfde overwegingen een alternatieve tekst geconcipieerd voor het eerste, meest gezongen couplet van het Wilhelmus. Daarbij is het inhoudelijk ontdaan van de heden ten dage nogal ongelukkig klinkende en sterk achterhaalde teksten. De stijl van het couplet blijft echter sereen en eerbiedwaardig. De boodschap spreekt geheel voor zichzelf en zou moeten appelleren aan alle weldenkende Nederlanders, jong en oud, van welke gezindte, geslacht ras, overtuiging of achtergrond dan ook. […] Dit couplet zou dan bij alle formele gelegenheden aangeheven kunnen worden, waarbij het oorspronkelijke Wilhelmus formeel als onze nationale hymne kan blijven bestaan. Maar het blijft dan onbezongen en kan eigenlijk slechts als historische curiositeit worden aangemerkt.
Die moeder is de 95-jarige Hilda Renardel de Lavalette. Zij schreef:
Wilhelmus van Nassaue
De vader van ons land
Symbool van het vertrouwen
In onze vaste band
Met allen die hier leven
In vrijheid en in recht
Moog’ dit ons altijd zijn gegeven
Zoals ons is toegezegd
Volledig mee eens! Maar geen moog’ natuurlijk en geen gesmokkel met lettergrepen. Dus:
Wilhelmus van Nassaue
De vader van ons land
Symbool van het vertrouwen
In onze vaste band
Met allen die hier leven
In vrijheid en in recht
Is dit altijd ons gegeven
Zoals ooit toegezegd
Te beginnen bij de winst van Kiki Bertens op Roland Garros? – of nee, dat gaat niet door. Het WK-voetbal voor vrouwen in Frankrijk dan maar.
Oeps, dat vereist toch nog een wijziging. Gaan we van de vader richting de ouders van Nassaue?
Nou nee. Van Wikipedia:
Hoewel de (vier) huwelijken van Willem van Oranje niet zo tot de verbeelding spreken als die van de Engelse koning Hendrik VIII – die zes maal in het huwelijk trad – zijn Willems huwelijken niet van minder belang. Grootste verschil tussen de huwelijken van Willem en die van Hendrik is, dat de huwelijken van Hendrik gericht waren op het verkrijgen van een mannelijke troonopvolger (dynastieke opvolging), terwijl Willems huwelijken naast een dynastieke ook een sterk politiek en maatschappelijk karakter hadden. Door verbintenissen aan te gaan met (inter)nationale vorstenhuizen konden naast gebiedsuitbreiding ook politieke steun en kapitaal verkregen worden.
Ik denk dat we er nog niet zijn.
