Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 21 - 152. Leve de Poëzie [1/2]

zaterdag 01 juni 2019

Het waren (tussen april 2017 en april 2019) wekelijkse columns in het Parool. Geschreven door Hans en Monique Hagen. Twee jaar lang waren zij de Nederlandse Kinderboekenambassadeurs, die aan iedereen die het (niet) wilde horen, vertelden dat lezers gezonder en gelukkiger zijn dan niet-lezers

Het was telkens weer een genot om te lezen hoe zij hun liefde voor literatuur in het algemeen en poëzie in het bijzonder overbrachten op kinderen en volwassenen. En dat deden ze niet alleen via het werk van beroemde kinderdichters als Willem Wilmink, Annie M.G. Schmidt, Koos Meinderts, Ted van Lieshout, Joke van Leeuwen en natuurlijk zijzelf, want ook echte dichters als Ida Gerhardt, Herman Gorter, Hadwijch (Ic groete dat ik minne…). J.J. Slauerhoff en Leo Vroman kwamen aan bod. Speels, vrolijk, grappig en altijd zeer persoonlijk en met grote kennis van zaken. 




Waarom begin ik erover? Omdat zij het stokje van het Kinderboekenambassadeurschap na die twee jaar overgeven met de bundeling van een ruime keuze uit die columns, geïllustreerd door Maartje Kuiper. Titel Poëzie Hardop (Je moet blijven voorlezen, ook als je kind het zelf al kan.). Ondertitel: 35 columns met 95 gedichten van 65 dichters. Onmisbaar op elk bureau van de literatuurdocenten in het basisonderwijs en voortgezet onderwijs en nog onmisbaarder op elke keukentafel waar dan ook. Of om Drs. P te citeren:

Het goede boek – je kunt het zomaar kopen
Je neemt het mee, je zet het in een kast
Het zal je nimmer voor de voeten lopen
Maar legt, zodra je wilt, een wereld open
En daarin ben je dan zijn eregast

Dat gedichtje staat er ook in, net zoals dit (geschreven door Paul van Oevelen):
 



En – tot slot – dit prachtgedichtje van Anke Herder, afkomstig uit De poëziegids, inspiratiebronnen voor poëzielessen.
 

 
Leve de poëzie! 

Archief 2019