Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 20 - 142. Dierenleven [8/52]

woensdag 22 mei 2019

Vervolg van hier.

Ik had het verschil nog niet gezien, maar een trouwe lezer wees mij erop dat deze beesten alpaca’s zijn en geen lama’s. Dat er een hele industrie rondom die dieren is, lees ik nu pas. Nederland telt op dit moment al honderddertig boerderijen met minimaal tien alpaca's. Een verdubbeling in vergelijking met vijf jaar geleden. In totaal zijn er in Nederland ruim tweeduizend alpaca’s.
Voornaamste reden – en dat is toch wel zorgelijk – is het knuffelgehalte van de alpaca. Schrik niet: mensen kunnen op die boerderijen met de alpaca's wandelen, ze knuffelen en – wel ja – men doet zelfs aan yoga in weides vol alpaca's.









We zijn helemaal gek geworden. 

Archief 2019