Week 19 - 132. Dierenleven [1/52]

Daar staan ze: klaar om op transport naar Nederland en Spanje te gaan. Mooie beestjes, die Ierse kalfjes: jong, speels en nieuwsgierig. En wat is hun toekomst? Eerst moeten ze die lange reis maken en dan verdwijnen ze in kleine individuele hokken met harde houten roostervloeren zonder stro, zaagsel of iets anders. Nooit meer buiten. Vreten tot je een paar maanden later geslacht wordt.




En toch: het ergste hebben de meeste dan al gehad, want dat is die lange reis vanuit Ierland. De Nederlandse dierenorganisatie Eyes on Animals controleerde de afgelopen maand 23 vrachtwagens die arriveerden in Frankrijk. Controleurs verbleven drie dagen in Tollevast. Op die rustplaats voor veetransporten mogen de dieren uit de vrachtwagens die per veerboot zijn aangekomen in de haven van Cherbourg. Als ze al het geluk hebben dat ze eruit mogen, want er zijn chauffeurs die de verplichte stop veronachtzamen en direct doorrijden naar hun bestemming. De maximaal toegestane reistijd is 19 uur, maar zo lang duurt de boottocht al. Komt er nog minstens tien uur bij! En er is weliswaar drinkwater aan boord via zuigspenen, maar bij inspectie bleek dat die veelal zijn gemaakt voor biggen en daardoor ongeschikt voor kalveren.

En de kalfjes die wèl ‘geluk’ hebben? Die worden bij het in- en uitladen ernstig mishandeld. De chauffeurs slaan en schoppen er lustig op los en trekken veelvuldig hardhandig aan oren. Let wel: de meeste beestjes zijn pas 17 dagen oud. Heel handig dus, dat water aan boord, want kalveren van pas een paar weken oud zijn nog volledig afhankelijk van moedermelk. 

En jij, lezer, eet jij nog kalfsvlees? Eet je überhaupt nog vlees? Kom toch eens onder je steen vandaan.