Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 18 - 129. Onder de Korenmaat

donderdag 09 mei 2019



Zo mooi uitgegeven en toch goed betaalbaar. Ook Niet ik die denkt van Marjoleine de Vos. Slechts vier bladzijden, Onder de Korenmaat gedrukt en uitgegeven door De Hof van Jan in honderd exemplaren. Kost toch maar tien euro.

Ik schrijf vaak over deze bibliofiele uitgaven en dat zal ik blijven doen. Omdat soms de druk me verrukt (zoals deze: zwaar gevergeerd papier en met een bijzonder schutsblad, dat kunstig is vervaardigd in Thailand), dan weer het beeld, dan weer de tekst en… meestentijds de combinatie van dat alles. 

Niet ik die denkt. Gedicht over de dood, geschreven naar aanleiding van de dood van een broer. Maar niet te veel aandacht voor privéleed, schrijft de dichteres: dat gisteren mijn broer – of ga ik daar alweer te ver?

Terug van de particuliere naar de universele vraag: Wat hier gebeurt, dàt moet het leven zijn. [… ] Leven is slechts wat je nu ziet, wat hier is steeds opnieuw. Of  nee, dit alles nu en in je kop of hart steeds wat er eerder was en maakt dat deze dag zo is.

Archief 2019