Logboek

Deze rubriek is maart 2024, na bijna twaalf jaar lang een dagelijkse bijdrage, beëindigd. De edities vanaf 2012 zijn inmiddels niet meer terug te lezen. De komende dagen verdwijnen ook de laatste bijdragen, die van 2019, stukje bij beetje.
Frank Verhallen, 17 maart 2024 

Week 17 - 119. Jusseret

maandag 29 april 2019



Prachtige rubriek Uitgelicht van Olaf Tempelman in de Volkskrant van 17 april. Hij schrijft over de Brusselse fotograaf Lionel Jusseret (1998). Die nam dienst in een verzorgingstehuis met dit doel (ik citeer Tempelman): om te kunnen zien waar de reis eindigt van mensen die niet op middelbare leeftijd ziek worden, onverwacht een hartstilstand krijgen, worden getroffen door een noodlottig ongeval of ten prooi vallen aan andersoortig onheil – waar de reis eindigt van mensen die, kortom, alles hebben weten te overleven. De titel van de fotoserie […], Home, refereert zowel aan het tehuis als aan het einde van de reis door het leven.


Nog een citaat:
Lionel Jusseret deelde zijn grote fotoserie […] op in vier kleinere series, met als titels LiefdeGeriatrieVeroudering en Schemering. In Liefde zien we mensen die samen oud werden; in Geriatrie het decor van hun verzorging; in Veroudering vele vormen van geestelijke en lichamelijke aftakeling. In Schemering, ten slotte, valt het duister binnen in de letterlijke betekenis van het woord.
Jusseret ziet zijn serie graag vergezeld gaan van een citaat van de legendarische Italiaanse fotograaf Mario Giacomelli (1925-2000). Die schreef naar aanleiding van zijn fotoreportages over bejaardenhuizen: ‘We ontdekken de versluierde ogen van mannen en vrouwen aan het einde van hun reis, het fysieke verval, de afstand tot de wereld, de degradatie van de persoonlijkheid en de vragen waarvoor een heel bestaan niet volstaat om ze te kunnen beantwoorden: waarom eindigt een levenlang vechten op deze wijze?’

Archief 2019