Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 14 - 103. Annie M.G. 2018 [2]

zaterdag 13 april 2019

Vanmiddag waren Jan Beuving (tekst) en Patrick Nederkoorn (vertolking) te gast bij het radioprogramma De Taalstraat van Frits Spits om te praten over hun met Tom Dicke (compositie en begeleiding) geschreven lied Die geur. Dat is een van de zes genomineerde liederen voor de Annie M.G. Schmidt, die morgenmiddag wordt toegekend.
Ik schreef er hier al over.

Wat een mooi interview. Goede vragen van Frits over het ontstaan van de tekst en de opbouw ervan en nog betere antwoorden van mijn oud-studenten, die het radiobedrijf inmiddels ook van binnenuit kennen en ontspannen en met kennis van zaken repliek gaven. 
De Taalstaat is een programma met veel aandacht voor het literaire lied en dus nam Spits ruim de tijd voor het goed voorbereide gesprek. En hij sloot het af met het laten horen van het volledige lied – ook al iets waar de meeste radioprogramma’s de tijd niet voor willen of mogen nemen.

Toen had de presentator al gezegd dat hij hoopte dat zij morgen winnen. Ik zat in de auto en dacht: als dat niet het geval is, begrijpt de jury net zo weinig van dit lied als de Excellenties van de problematiek waar het in Die Geur om draait.

Beluister het gesprek hier. 

Archief 2019