Logboek

Deze rubriek is maart 2024, na bijna twaalf jaar lang een dagelijkse bijdrage, beëindigd. De edities vanaf 2012 zijn inmiddels niet meer terug te lezen. De komende dagen verdwijnen ook de laatste bijdragen, die van 2019, stukje bij beetje.
Frank Verhallen, 17 maart 2024 

Week 14 - 100. Meit = Keizers [3/4]

woensdag 10 april 2019

Vervolg van gisteren.




Was het ook echt zo? Werd cabaretier Stefano Keizers door bezoekers echt in de polsen gesneden en gewaterboard? Ik heb de voorstelling twee keer gezien en ook dat einde meegemaakt. Ik had mijn twijfels en ben niet de enige. NRC-Handelsblad en redacties van andere kranten kregen meteen na het interview telefoontjes van theaters. Dat het toch echt anders is gegaan…

Het waterboarden in Huizen? De directeur van De Boerderij: “Het publiek reageerde wat verward en onwennig, maar waterboarden is niet bij ons gebeurd.’’
Het snijden in Utrecht? De directie van het Werftheater: “Hij is na afloop met de hulp van bezoekers, twee meisjes, op een brancard het podium af gereden. Waar Keizers het over heeft, dat snijden: helemaal niet aan de orde. Als er zoiets zou zijn gebeurd, had ik het echt wel gehoord.’’
Dat in Breda een lokaal amateurtoneelgezelschap een vierakter met hem opvoerde, is het Chassé-Theater “niet opgevallen”. Een understatement. 

Nog één keer Yvonne Groeneveld van het Werftheater: “We weten allemaal dat Stefano Keizers bekendstaat om een vrij grote fantasie en absurde dingen. Ik denk dat we dit ook in dit licht moeten zien. Dat vind ik overigens ook helemaal niet erg, het hoort bij hem.’’

Wordt vervolgd.

Archief 2019