Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 13 - 93. Cartooning Syria

woensdag 03 april 2019




Net uit: Cartooning Syria, met politieke prenten waar je zelden om kunt lachen, daarvoor zijn ze te indringend. En misschien is dat maar beter ook gezien het lijden van de Syrische bevolking tijdens de acht jaar durende oorlog. 
28 Syrische tekenaars in het ene hoofdstuk en werk van Nederlandse, Vlaamse en Noorse tekenaars in het andere. Onder de laatsten Tjeerd Royaards, in wiens prent we de verdronken peuter Aylan weer op het strand zien liggen – een beeld dat nooit meer weggaat, ook nooit meer weg mag… 



Daarnaast (Engelstalige) bijdragen over de tekenaars en over de gevaren die zij lopen. Velen leven inmiddels dan ook in ballingschap. In 2013 werd tekenaar Akram Raslan gearresteerd en vermoord. Twee jaar later waagde de gerenommeerde Syrische tekenaar Ali Ferzat het om de Syrische president herkenbaar te bespotten met deze prent: Assad die ervandoor gaat en een lift krijgt van de (toen nog op de vlucht zijnde) Libische leider Gaddafi. 





Niet veel later vond men Ferzat zwaargewond langs de snelweg bij Damascus. De waarschuwing was duidelijk, want zijn handen waren verbrijzeld. 
Maar… het bracht de cartoonisten niet tot zwijgen, ook Ferzat niet. Assad heeft de oorlog gewonnen, het volk heeft verloren. Maar de strijd is nog niet gestreden, draagt Ferzat hoopvol uit. Hij tekende een specht die met zijn met potlood (!) gewapende snavel het standbeeld van de oorlogszuchtige leider omver tikt. 
Het gaat net zo langzaam als met diplomatie en alleen de kogel is sneller, maar... het gebeurt! 

 

 

Archief 2019