Logboek

Deze rubriek is maart 2024, na bijna twaalf jaar lang een dagelijkse bijdrage, beëindigd. De edities vanaf 2012 zijn inmiddels niet meer terug te lezen. De komende weken verdwijnen ook de laatste bijdragen, die van 2019. Die zijn nu nog slechts (gedeeltelijk) te raadplegen.

Week 12 - 89. Cecilia Lind

zaterdag 30 maart 2019



In 2012 had in Stadsschouwburg Velsen het Vreeswijk-Gala plaats: een hommage aan de Zweeds-Nederlandse zanger Cornelis Vreeswijk, die 25 jaar eerder overleed, pas 50 jaar oud. Met medewerking van onder anderen Fernando Lameirinhas, Fay Lovsky, Maarten van Roozendaal en Vreeswijks zoon Jack. 
Waarom herinner ik daar nu aan? Omdat het Cornelis Vreeswijk Genootschap nu de beeld- en geluidsregistratie van dat gala heeft uitgebracht. Titel: Thuishavensamba. Fay Lovsky vertolkte er Cecilia Lind, een tekst die in 1964 minder ophef veroorzaakte dan die nu, 55 jaar later, zou doen.

Speciaal voor dit gala is Cecilia Lind opnieuw vertaald en wel door Roxanne Hellevoort en Anna Ågren, de Zweeds-Nederlandse zangeres die met haar man Roel Dullaert (het duo de Andersons) zelf een Vreeswijk-programma heeft gehad. 




Waarom een nieuwe vertaling, vroeg ik Anna. Zij antwoordt:

Cornelis sprak beter Zweeds dan menig Zweed en hij was ongelofelijk poëtisch en intellectueel in zijn Zweedse taalgebruik, iets wat hij in het Nederlands ontbeerde. Zijn Nederlands was, denk ik, blijven steken op het niveau van een 12-jarige; zijn 'moedertaal' was Zweeds geworden, in die taal kon hij zich het beste uitdrukken.
Ik zou nooit een programma over Cornelis hebben gemaakt gebaseerd op zijn Nederlandse werk, in vertalingen van hemzelf en Gerrit den Braber. Het taalgebruik spreekt mij niet aan en het doet ook oubollig aan, terwijl dat niet het geval is in zijn Zweedse werk. Enkel Veronica, Grimas voor de maan en Het laatste sprookje hebben wij in de originele Nederlandse versies gezongen. Voor Vreeswijk & De Andersons en Ballades en Brutaliteiten hebben wij hertalingen en vertalingen uit het Zweeds gemaakt. Sommige liedjes waren nog nooit naar het Nederlands vertaald namelijk. Wij wilden het Nederlandse publiek (en onszelf) trakteren op de veelzijdige muzikant (pop, folk, blues, jazz, samba, chanson) en de veelzijdige tekstschrijver die hij was. Hij had zowel geweldige maatschappijkritische liederen als gloeiende liefdesliedjes en alles ertussen in. Veelal ook over de 'outsider'.
Wij wilden dicht bij de Zweedse sfeer en poëzie blijven en vandaar dat we veelal gekozen hebben om hertalingen te maken. Ik vind vaak dat zijn Zweedse werk te 'plat' wordt vertaald en dat er weinig van de poëzie overblijft die in de Zweedse versie wel aanwezig is.

Lees hier die nieuwe vertaling. 

 

Archief 2019