Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 7 - 52. Grande!

donderdag 21 februari 2019

Had niet gedacht dat ik een aanprijzing voor de nieuwe cd van werelds grootste popster zou schrijven. Ik kende haar naam, maar dat was dan ook alles. Waarvan ik die kende? Zij was het die 22 mei 2017 optrad in de Manchester Arena in Manchester toen er een terroristische aanslag plaatsvond die 23 van haar fans het leven kostte, terwijl er ruim honderd gewonden waren. Zij annuleerde onmiddellijk al haar concerten, maar besloot wel in juni in Manchester een benefietconcert te geven. Daaraan werkten onder anderen Justin Bieber, Coldplay, Miley Cyrus, Take That en Robbie Williams mee en de opbrengst van het concert – ruim drie miljoen euro – was voor Het Rode Kruis, terwijl het fonds tijdens het concert ook nog eens bijna twaalf miljoen euro aan donaties ontving.

 





Ik dwaal af. Ik kende haar dus van naam. Maar in de auto hoorde ik twee songs van haar nieuwe album en die maakten veel indruk op me. En dus besloot ik haar cd’s te kopen. Op de hoes van Sweetener (2018) staat haar afbeelding op haar kop. Dat is vanwege die aanslag natuurlijk. Maar op  haar nieuwe cd, getiteld Thank you, Next, herhaalt ze die truc. Wat stond er nu op zijn kop? Haar verdriet om de stukgelopen relatie en plotselinge dood van haar ex, rapper Mac Miller.

De poprecensenten vonden de nieuwe cd geweldig, maar tegelijk dat het lied 7 rings erg uit de toon valt, omdat het “een flauwe variatie” zou zijn op My Favorite Things uit The Sound Of Music. Nou was dat juist het nummer waarmee ik kennis met haar muziek maakte (bekijk de videoclip)
Ik hou erg van kunstenaars die niet navelstaren, maar zich vragen durven stellen over hun positie binnen een traditie. En dan mag dat best zijn vanuit deze gedachte: ‘Alles is al gedaan, alleen nog niet door mij!’ Daar hoort ook omkijken bij.

Tijdens haar Manchester Tribute zong Ariana Grande als toegift Somewhere over the Rainbow van Judy Garland. Haar fans waren er stil van, maar dat alleen omdat ze werkelijk geen idee hadden wat zij zong en waarom... (bekijk de videoclip). Ik bedoel maar. 

Archief 2019