Week 7 - 48. I.M. Sindy

Sindy (1985-2019)

Geroerd door het overlijdensbericht (in de Ten slotte-rubriek van het Parool, 14 februari) van Sindy. Joanne van Gool schrijft over de dood van de Artis-gorilla. 

Een citaat:
Sindy zat sinds 1990 in Artis. Iwo Nelson (al vier jaar vaste verzorger, FV): "Een bekend gezicht in de familie gorilla's, zou je kunnen zeggen." Ze heeft in de dierentuin drie jongen gekregen. […] De jongste […] is nog maar drie jaar oud. Nelson: "Sindy heeft helemaal tot op het laatst perfect voor hem gezorgd. Dat past ook bij een vrouwtje van haar leeftijd, want ze was in gorillajaren in de bloei van haar leven."
Toch was Sindy al langer wat zwak. Ze was minder alert en fit, maar haar overlijden kwam onverwacht. Nelson en een collega troffen haar woensdagochtend dood aan, uit camerabeelden bleek dat ze de avond daarvoor al was overleden.
Meestal worden laaglandgorilla's zo'n 48 jaar, dus Sindy is jong gestorven. Ze bleek een grote ontsteking in haar buik te hebben en veel ontstekingsvocht. Uit de autopsie werd duidelijk dat ze niet meer te redden was geweest. […]
Het verlies van de laaglandgorilla heeft impact op alle verzorgers én de gorilla's. Die laatste waren allemaal zo gewend aan haar aanwezigheid, dat de volwassen vrouwtjes om haar roepen. 
Nelson: "Dat is een treurig, maar ook een mooi proces. Je ziet dat de jonge mannetjes nieuwsgierig zijn, die hebben de nacht na haar overlijden gecontroleerd of ze nog zou gaan bewegen. Haar jong heeft nog een lange tijd naast zijn moeder gezeten toen ze al dood was. Je merkt dat hij nu op zoek is naar gezelschap."

Apen horen, net zo min als andere beesten, in dierentuinen. Maar als ze er toch zijn, laat mensen goed voor ze zorgen. Zoals voor Sindy dus en vanaf nu voor haar jong. 
Haar jong heeft nog een lange tijd naast zijn moeder gezeten toen ze al dood wass. Je merkt dat hij nu op zoek is naar gezelschap. Vooral geroerd door die zinnen natuurlijk.