Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 50 - Curieus [U]

zaterdag 22 december 2018




Manon Uphoff (1962) houdt van gruwelijke sprookjes  en studeerde af op erotiek en gewelddadigheid, namelijk op het werk van Lewis Carroll en Markies de Sade. “De lekkerte van de rilling”, noemde zij haar fascinatie ooit en zij voegde er (in Humo, 1998) aan toe: “Ik heb besloten me absoluut niet meer te generen voor welke behoefte dan ook.”

Behoeftes dus. Begeerte (1995) is haar debuut, zo lees je overal, maar volgens mij was deze bibliofiele uitgave, in tweehonderd exemplaren verschenen bij Innocenti, er eerder: evenals Begeerte een verhalenbundel over lust en geweld. Vier verhalen. Over een keizerin die de koppen letterlijk laat rollen, over een man die zijn vrouw vermoordt, over een tot poep-eten gedwongen man en over… De Lotus van Zoetermeer

Archief 2018