Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 2 - 13. De Stroomwaard [7]

zondag 13 januari 2019

 

In Trouw (zaterdag 12 januari) een interview met Theoloog des Vaderlands Stefan Paas. Over de in het Nederlands vertaalde Nashville-verklaring heeft hij een duidelijk standpunt: hij vindt dat dit, theologisch slecht doordachte, maar toch door 250 van zijn ‘vakgenoten’ ondertekende document, kwesties rond homoseksualiteit, gender en geloof “op een buitengewoon ongevoelige, domme en botte manier” aan de orde stelt.

Paas: “Het document pakt lukraak wat Bijbelteksten en gooit die op een hoop. Voor zover er argumentatie plaatsvindt is die puur gebaseerd op biologie. Er wordt van alles geroepen over Gods natuur en hoe dat werkt, maar dat leest men af aan de complementariteit van de geslachtsorganen. Dat is niet echt theologische argumentatie. Dat is om je heen kijken en zeggen: zo ziet mijn gezonde boerenverstand het en daar plak ik dan de naam God bij. Maar daar wordt het geen theologie van.”

“Als je zomaar wat teksten uit de Bijbel pakt, kun je je concentreren op passages die negatief spreken over homoseksualiteit. Tegelijkertijd staan er in de Bijbel heel radicale teksten, die het traditionele beeld van huisje, boompje, beestje onderuit halen. In het Nieuwe Testament ontmoeten deze twee werelden elkaar en ze schuiven over elkaar heen. […] Dat is de beweeglijkheid van de christelijke ethiek, die ethiek is moeilijk voor eens en altijd vast te leggen. Die eigenheid van de christelijke moraal laat zich niet makkelijk verzoenen met dit document, dat uitstraalt: dit is voor eens en altijd zo, en christenen die er anders over denken hebben gewoon ongelijk. De christelijke ethiek heeft ook een zekere flexibiliteit.”

Ik had de laatste week last van de Nashville-verklaring, omdat juist dominees binnen ons dorp daar openlijk hun stem aan gaven. En daarmee spraken zij ongetwijfeld voor de meerderheid van de leden van hun geloofsgemeenschap. Moet ik nu opeens met meer argwaan toezien op die kerkgangers die op zondagochtend en –namiddag over onze dijk op weg zijn naar hun Huis van God? 



Laat ik dat niet doen: zo toont ook de niet-christelijke ethiek “een zekere flexibiliteit”!


 

Archief 2019