Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 48 - Curieus [J]

zaterdag 08 december 2018



Al veertig jaar laat de Atalanta Pers van neerlandicus, uitgever en meesterdrukker René Bakker prachtig vormgegeven bibliofiele uitgaven verschijnen. Hebben van Esther Jansma verscheen in 1999 in een oplage van negentig genummerde en door de auteur gesigneerde exemplaren.

De bundel bevat elf gedichten; twee ervan schreef zij al eerder in opdracht en het openingsgedicht Afwezigheid maakte deel uit van haar bundel Hier is de tijd (1998). De reeks komt in 2000 in haar geheel terug als afdeling van Jansma’s bundel Dakruiters

Tijdens het schrijven van Hebben was Jansma zwanger van haar dochter Julia, gezond geboren voordat de bibliofiele bundel verscheen. Een extra beladen periode voor een dichteres die eerder twee kinderen verloor: een dochter, die bij de geboorte overleed, en een zoon, die stierf toen hij pas acht maanden oud was. Natuurlijk gaan deze gedichten dáárover en de roos in Afwezigheid (lees hier) en Aanwezigheid (lees hier) staat natuurlijk symbool voor onder meer vruchtbaarheid en voor het (nog) onaanraakbare . Oók moet ik zeggen, maar in detail treden voert voor deze Curiosa-reeks te ver. 

Terug dus naar René Bakkers Atalanta Pers:
de teksten werden door Bakker met de hand gezet uit de Hollandse Mediaeval, Nobel en Folio en in vier kleuren in boekdruk gedrukt. Met de oplage waren in totaal 47 drukgangen gemoeid. Bakker: "Het handzetten is de intensiefst denkbare vorm van close-reading. Je kunt zeggen dat ik de gedichten letter voor letter naar binnen heb gewerkt." Het boek is gebonden in een handgeschept papieren band en heeft een houten rug die okerkleurig is. Bakker: 'Jansma is naast dichter ook archeologe. Zij kan aan de hand van jaarringen de ouderdom van houten objecten vaststellen."

Archief 2018