Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 0 - 4. Als tranen stromen

vrijdag 04 januari 2019

 

Prachtige nieuwe cd van Marianne Faithfull, in december werd de Engelse zangeres 72 jaar. De titel: Negative Capability. Vooral zo verrassend omdat zij er As Tears Go Bye weer op zingt. As Tears Go Bye, bij optredens ingeleid met: “The damn song that started it all.”
Zij zong het lied, voor haar geschreven door Mick Jagger en Keith Richards, voor het eerst in 1964, toen ze 18 jaar was. (Luister hier.) 
 



Met Jagger had ze in die tijd een liefdesrelatie, hoewel zij toen al was getrouwd en moeder was. De breuk met Jagger, kort nadat zij een miskraam kreeg, maakte een junk van haar. Jaren leefde zij op straat en toen zij was afgekickt van haar drugsverslaving gaf vooral haar zangstem uiting aan de strijd die zij had moeten leveren: van lieflijk nieuwsgierig naar het leven dat lonkt, naar rauw wantrouwend door wat haar in de tussenliggende jaren overkwam.



Als veertiger, twintig jaar later en inmiddels afgekickt, zong zij het lied toch weer (op de cd Strange Weather, uit 1987). (Luister hier.) 

En nu, wéér dertig jaar later, dus opnieuw op deze geweldige cd, gemaakt met Nick Cave, die op de meeste songs meezingt.(Luister hier.) Prachtig.

Voor de rubriek Gedicht Gedacht bewerkte ik de tekst in het Nederlands. Geen vertaling, maar een persoonlijke impressie. (Lees hier.)

 

Archief 2019