Week 49 - Jann sings Hurmen

Door de cd van Edith Leerkes, de gitariste van Herman van Veen (lees hier en hier), moest ik denken aan de cd die in 2016 verscheen van een van Van Veens andere vaste begeleiders: violiste Jann. Onder haar volledige naam, Jannemien Cnossen, zingt zij daarop elf bekende liederen uit Van Veens repertoire. In het Engels, veelal in vertaling van Lori Spee. 
Ik draaide de cd de afgelopen dagen weer eens in de auto en werd, ondanks die andere taal, weer gegrepen door gedichten als dit gedicht en dit.
Ik heb lang bezwaar gehad tegen de wijze waarop Herman van Veen als zanger-componist bestaande literaire teksten naar zijn hand zet. Maar toch kunnen je zeggen dat hij door sommige ingrepen de verstaanbaarheid – toch de eerste vereiste voor een lied - ervan heeft vergroot. Dat geldt zeker ook voor deze gedichten van Hans Lodeizen en Judith Herrzberg. Met als gevolg dat luisteraars naar hun gezongen gedichten lezers van hun geschreven gedichten zullen zijn geworden. Wat willen we nog meer. Hieronder de Hans Lodeizen- tekst zoals Van Veen die zingt. Zoek de tien verschillen! 


Weet je nog, toen de wind, de bomen tergde 
en hen de mantels van het lichaam trok.
Dat wij samen - de regen kletterde bij stromen -  
schuilden en jij zo schrok.

Toen ik je zei dat dit het eind was 
en voorgoed onze wegen zouden scheiden - 
m'n arme kind, 't is droevig maar het moet, 
beter is het heen te gaan.

Ik zweeg en jij schreide, 
weet je nog dat mij hand de jouwe zachtjes drukte, 
omdat jij spoedig zou zien dat ik niet de beste was
en dat jij door je tranen lachte en zei: misschien...

Nu is het herfst opnieuw en 't regent, 
maar alleen schuil ik onder het lover, 
denk aan jou en ween…