Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 51 - Brand!!! Overstroming!!!

vrijdag 28 december 2018



Het ergste wat een boekenverzamelaar kan overkomen: brand of een overstroming in zijn bibliotheek. Het laatste gebeurde mij helaas donderdagavond 27 december.

Ik had De Liefste laten weten dat ik eerder thuis zou zijn dan verwacht en zij besloot naar beneden te lopen om de verlichting van en buiten mijn werkruimte alvast aan te doen. Maar wat hoorde zij voor raar geluid daar?

Toen ik, op datzelfde moment, thuiskwam in ons nieuwe huis, hoorde ik haar juist gillen en zag ik onze logée door het raam naar haar toe rennen. Er was een leiding van de verwarming gesprongen en al was de hoofdkraan meteen adequaat dichtgedraaid, volle boekendozen, maar ook kunstwerken stonden inmiddels tot aan de enkels in het water. 


 
 

Wat als ik mijn komst pas uren later had aangekondigd? Wat als het ’s nachts was gebeurd of als we beiden niet eens thuis waren geweest? Dan was de ramp niet te overzien geweest. Nu hebben we met z’n drieën verplaatst en vervloekt, gedweild en gemopperd,  bezworen en betreurd – maar de schade valt vooralsnog mee: een drietal wenende Westeriks en zo’n honderd blatende boeken. Nou ja, vooralsnog…
 

Archief 2018