Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 47 - Kerst 2018

maandag 26 november 2018

[Gepubliceerd zondag 23 december 2018]


Sinds dinsdag 18 december speelt in Theater aan de Parade een kerstvoorstelling met twintig liedjes van Han Kooreneef. Ik initieerde, produceerde en regisseerde de voorstelling en ben, samen met Han, verantwoordelijk voor de repertoirekeuze.

Het persbericht:

In een kwart eeuw schreef en componeerde Han Kooreneef honderden liedjes. Niet voor zichzelf, maar voor bekende namen als Karin Bloemen, Jeroen van der Boom, Glennis Grace, Ruth Jacott, Paul de Leeuw, Liesbeth List, Guus Meeuwis, Rob de Nijs, Trijntje Oosterhuis, Mathilde Santing en natuurlijk Marco Borsato. Dromen zijn bedrog, Eén wereld en Ik leef niet meer voor jou, om er maar een paar te noemen. Nooit eerder stond Han Kooreneef zelf in het volle licht. Tot nu toe.

Samen met zangeressen Brechtje Kooreneef (zijn 18-jarige dochter) en Elke Vierveijzer en met zanger-pianist Michiel Wetzer maakt Han Kooreneef een muzikale wereldreis door zijn enorme oeuvre. Hij speelt en zingt en hij vertelt tussen zijn liedjes door over zijn leven als tekstschrijver-componist en zijn samenwerking met de vele vertolkers van zijn repertoire. Een ode aan 25 jaar muziek maken en teksten schrijven, in een intieme setting: twee vleugels, twee gitaren en drie generaties dichter-zangers.


Deze zondag – 23 december – is alweer de laatste voorstelling. Reden om na maanden repeteren en een week optreden in de rubriek Gedicht Gedacht een paar dagen uitvoeriger stil te staan bij het repertoire van Han Kooreneef dat we voor deze voorstelling selecteerden. Twee liedjes nam ik al eerder op: Liesbeth Lists Jij moet blijven (lees en luister hier), dat Han in de voorstelling zelf vertolkt, en Margharita van Marco Borsato (lees en luister hier); vandaag kies ik voor Werd de tijd maar teruggedraaid, van Jeroen van der Boom (lees en luister hier). In de voorstelling vertolkt Elke Margharita en Werd de tijd maar teruggedraaid na elkaar, met Michiel aan de vleugel – veel expressiever en intenser dan Van der Boom en Borsato dat zouden kunnen doen. 

 

Archief 2018