Week 44 - Herman van Veen

Tijdens de halve finale Wimbledon fladderde er de hele wedstrijd een vlinder over de tennisbaan. Dat deed me denken aan mijn goede vriend Aloïs Kurzmann.

Zat op een stralende dag aan zijn sterfbed. We gaven jaren veel te dure tijdschriften uit over kunst, natuur en politiek, muziek en theater. Wat waren we trots. We hadden het eerste interview in West-Europa met Michail Gorbatsjov. Vroeg hem in dat Hamburgse ziekenhuis of hij, als hij na zijn dood ergens, waar dan ook, kwam, mij dan een vlinder zou willen sturen zo bruin als zijn ogen. De avond na zijn overlijden speelden we in Gooiland, Hilversum. Las daar ergens aan het eind van de voorstelling een gedichtje voor dat ik die dag voor Aloïs had geschreven, met als titel ‘Vlinder’. Terwijl k stond te lezen, fladderde er een bruine vlinder uit het licht van de schijnwerpers op mijn hand. Hoor nog de mensen ‘oh’en’, een vlinder die zich vervolgens in de lampen van het theater dood vloog. Toeval bestaat.

En Franka Daels van Mechelen. Ik leerde haar in 1979 kennen na de première van onze eerste speelfilm in Antwerpen. We zouden tot haar dood innig zijn. Er gaat geen week voorbij zonder dat ik aan haar denk. Ze dwòng me bijna ook haar favoriete schrijvers te lezen. Overhoorde me achter glazen rode wijn. “Je hebt toch wel gelezen wat ik je gaf?” Timmermans, Louis Paul Boon, Herman de Coninck, Marguerite Yourcenar. Ook liet ze me haar favoriete zangers nog op langspeelplaten horen. Wannes Van de Velde, Willem Vermandere en Jacques Brel. Ze heeft als een kerel met me gedronken. Net als mijn oude, inmiddels ook uit de tijd gekomen vriend Willem Wilmink. Veel, veel Belgisch bier, ik hield het bij jenever. Duvel, Sanctus, Tempelier, Mater, Koninck, Liefmans, Kriek, Stella, Witkap, Rubensbier, Tongerlo en Kriek Lambic. Wijnglazen lang gelachen hebben we tot we omvielen. Franka, Willem, ze hebben me besmet met hun liefde voor Vlaanderen. Taal, kerken, theaters, kroegen, steden, oevers, parken, stegen. Franka, laat me weten als mijn tijd gekomen is, waar wij elkaar weer, in welk hemels café kunnen tegenkomen. En neem dan Willem mee.

 Fragment uit dit prachige boek over ouder worden.

Lees ook hier.