Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 42 - Gispen

dinsdag 23 oktober 2018


Toon Gispen (1938-2018) is het voorbije weekeinde overleden. Omstreden wethouder van Utrecht, die in 2005 moest aftreden nadat hij het depot van het Centraal Museum had aangekocht zonder de gemeenteraad daarover te informeren. Maar… lang daarvóór – in de jaren zeventig en tachtig – was hij de liedauteur van een aantal levensliederen die klassiekers zijn. Ik luisterde en zag ze vanochtend terug en opdat jij dat ook zou kunnen doen, heb ik ze hieronder gelinkt.  

In alfabetische volgorde):

Geef mij je hand (Cisca Peters, 1972)

Manuela (Jacques Herb, 1971))

Margrietje (Louis Neefs, 1972)

Niemand laat zijn eigen kind alleen (Willeke & Willy Alberti, 1983).

In 2004 zei Gispen tegen de Volkskrant: “Ik ben zeer woordgericht. Taal is misschien wel de hoogste vorm van werkelijkheid. In taal kun je alles uitdrukken, taal bindt mensen. Ik kan pakkend Nederlands schrijven.”

Toch, toen ik overwoog een van bovenstaande vier liederen te kiezen voor de rubriek Gedicht Gedacht, hoefde ik maar een paar regels te tikken om te weten dat dat toch echt niet kan. Het iets minder bekende ’t Is oké (Eurovisiesongfestival-lied van Harmony in 1978) dan?

Oordeel zelf. 

Maar wat een geweldige zanger Willy Alberti was, hoorde ik ook weer. 
Wordt daarom vervolgd! 

Archief 2018