Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 40 - Lief & Leed

vrijdag 12 oktober 2018


Lief & Leed heet de prachttentoonstelling (met prachtcatalogus!) in Rijksmuseum Twenthe. Ondertitel: Hollandse families in voor- en tegenspoed. Die toont familieportretten die realistisch lijken, maar waar iets curieus mee aan de hand is. Oftewel: ook in vroeger tijden werden ‘familiekiekjes’ naar wens gefotoshopt.

Waar tegenwoordig het fotoshoppen ons in staat stelt situaties te manipuleren, blijkt dat ook in familieportretten uit vroegere eeuwen allerlei kunstgrepen zijn toegepast. In bovenstaand portret uit 1638 (eigendom van Stichting Portret van Enkhuizen) zien we een echtpaar met hun twee levende en negen dode kinderen. Toch was hier geen sprake van een elf-ling. De anonieme schilder nam, op verzoek van de ouders, een loopje met de tijd.
 



Een van de hoogtepunten in de tentoonstelling is de hereniging van het beroemde Meisje in het blauw (eigendom van het Rijksmuseum) met haar ouders. Alle drie werden zij omstreeks 1641 geschilderd door Johannes Cornelisz. Verspronck. In 1922 werd het kind van haar ouders gescheiden. Het was een zoektocht om moeder en vader te vinden en die met hun dochter te herenigen – nou ja, voor vier maanden dan, want zo lang duurt de tentoonstelling. 

 

Archief 2018