Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 40 - Laatste paar dagen

zondag 07 oktober 2018

 


Mooi interview, door Herien Wensink, in de vrijdagse Volkskrant (5 oktober) met acteur Kees Hulst (66) en acteur-auteur Esther Scheldwacht (50) over hun onverwachte liefde. Terwijl ze in 2016 op het toneel een echtpaar speelden dat ruim 75 jaar onafscheidelijk was, werden ze verschrikkelijk verliefd op elkaar. 

Scheldwacht: “Ik werd verschrikkelijk verliefd, met de nadruk op verschrikkelijk.’” Verschrikkelijk omdat twee gezinnen werden opgebroken, want ze verlieten allebei een partner met wie ze al decennia samen waren. Wensink: 
“Allebei hebben ze twee volwassen zoons […], die worstelen met de gevolgen van de breuk en de wending die het leven van hun ouders heeft genomen. En dat alles wordt overschaduwd door een nog grotere tragedie: het besluit, vorig jaar december, van de ex-vrouw van Hulst, de moeder van zijn kinderen, om een einde te maken aan haar leven. Hulst geeft aan over dat feit niet te willen praten.” 

Er is méér waarover ze niet willen praten. Wensink: 
“Door de gevoeligheden wordt het gesprek onvermijdelijk een voorzichtig aftasten van wat wel en niet in de krant mag, wat publiek is en wat privé – in de theaterwereld is het verhaal nagenoeg bekend, maar dat is toch iets anders dan een landelijke krant. […] Hulst en Scheldwacht hebben geaarzeld of ze dit interview wel moesten doen, en vragen geregeld of iets off the record mag. Dat ze het toch doen is hierom: in die verwarrende periode van verliefdheid, twijfel en verdriet schreef Scheldwacht een toneelstuk, Laatste Paar Dagen, over hoe de liefde onverwacht en ongepland kan binnenvallen. Het gaat over een stervende man en een verpleegkundige, gespeeld door Hulst en Scheldwacht zelf. Dat levert in hun omgeving heftige reacties op. Maar, zegt Scheldwacht: ‘Ik wil me niet hoeven verschuilen. Juist omdat we dit stuk nu spelen, ontkomen we er niet aan om het erover te hebben. Ik ben er klaar mee om confrontaties uit de weg te gaan, uit angst voor pijn. Pijn hoort erbij.’”

Scheldwacht schreef Laatste Paar Dagen met de acteurs Tjitske Reidinga en Herman Gillis in gedachten. Maar uiteindelijk werd het onvermijdelijk dat ze de rollen van Engeltje en Rein zelf zouden vertolken. Wensink:
Laatste Paar Dagen gaat over de vraag wat liefde is, over afscheid nemen, en over kiezen voor wat het leven je ongevraagd brengt, zoals Hulst en Scheldwacht zelf ook hebben gedaan. Wie de situatie kent, gaat sommige zinnetjes plots anders lezen. Zo zegt Engeltje op zeker moment, als ze Rein een sprookje vertelt dat op hun ontmoeting is gebaseerd: De mensen uit hun omgeving verklaarden hen voor gek, het was een domme dwaling van haar, een vunzig vergrijpen van hem, dit kon nooit duren, dat was wat er werd gezegd. Ja, het luchtte op om dat te schrijven, beaamt Scheldwacht. ‘Ik heb dat ook echt zo ervaren. Ik werd van alle kanten gewaarschuwd, of voor gek verklaard. Mensen vonden mij opeens slecht en fout. Ze waren enorm kwaad of wilden niks van me weten. Daar moest ik ontzettend aan wennen.’”

Ik ben heel benieuwd naar het stuk, dat tot half januari op tournee is. Zie hier de speellijst.

Archief 2018