Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 39 - Unox

woensdag 03 oktober 2018



Maandag 1 oktober was het Wereld-Vegetarisme-Dag. Jammer dat het Volkskrant-Proefpanel deze maandag zo negatief is over de vegetarische rookworsten van de Vegetarische Slager (die al bestond) en van Unox (die, na vier jaar experimenteren, sinds vandaag op de markt is). Conclusie van de vier proevers: “In een goede rookworst moet gewoon varken.”
Je gelooft het toch niet: dat iemand anno 2018 van mening is dat je varken moet eten. 

Het proefpanel: gepensioneerd ambachtelijk slager Hans Walravens (68), restaurateur en (tv-)kok Estée Strooker (27), slager Pepijn Putman (38 en maar liefst zeven keer nationaal kampioen rookworst) en eetcafé-chef Werry van Leeuwen (35). 
Hun definitie van de goede rookworst: sappig met een herkenbare, maar niet overheersende rooksmaak, het velletje niet te hard, het vlees sponzig noch gummi-achtig taai. “En hij moet een ‘knak’ hebben.” 
Als referentiepunt hebben ze de Hema-rookworst en de ambachtelijke Putman-worst. Die vinden ze lekker, want die hebben die ‘knak’, ”het vet spat eruit” en “dat is de smaak van Nederland’. Maar met de Unox-vegetarische worst (scharrelkippen-eiwit en erwten) en de veganistische rookworst van de Vegetarische Slager (soja en tuinbonenmeel) kunnen ze niks. De ene spuugt die meteen uit (“sorry hoor, maar dit is echt niet lekker”), een ander zegt dat die hem rillingen bezorgen en de panelleden gebruiken verder kwalificaties als “weeïg, maar vooral zuur; alsof er azijn in zit”, “sponzig”, “kleiachtig” en “een worst van niks”.

En dat op Wereld-Vegetarisme-dag! “In een goede rookworst moet gewoon varken en anders maar geen rookworst” dus. 
De Vegetarische Slager-worst kende ik al, maar de Unox-vega-rookworst pas sinds gistermiddag. Heerlijk, dat ik geen varken proef! Ik ga er vandaag een aantal kopen om de komende tijd cadeau te doen aan vlees- en niet-vleeseters. Benieuwd wat mijn proefpanel ervan vindt. 

x

Archief 2018