Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 38 - Jemen

donderdag 27 september 2018



Foto over twee pagina's in NRC-Handelsblad van zaterdag (22 september). Als die nog niet binnenkomt... De bijbehorende tekst van jounalist Floris van Straaten:

Nergens is de ontwrichting die de oorlog in Jemen teweegbrengt beter te zien dan in het ziekenhuisje in het district Abs, in het noorden van Jemen. Daar zag Essa Ahmed, fotograaf van persbureau AFP, deze week hoe medisch personeel ernstig ondervoede kinderen poogt te redden. Hij fotografeerde er onder anderen Bassem Mohammed (2), die werd gewogen in een plastic bakje. Bassem komt uit het dorpje Bani Aamer dat verstoken blijft van voedselhulp. De bedoeling was hem naar de hoofdstad Sana’a over te brengen voor verdere behandeling – de vraag is of hij dat heeft gehaald. 

„Miljoenen kinderen weten niet wanneer ze hun volgende maaltijd zullen hebben en of die er komt”, zei Helle Thorning-Schmidt, directeur van hulporganisatie Save the Children, deze week. „Door deze oorlog dreigt een hele generatie Jemenitische kinderen te sterven.”

Het zijn volgens hulpverleners in Jemen niet eens zozeer gevechten en bombardementen die veel slachtoffers eisen, als wel de ineenstorting van alle infrastructuur. De landbouw is deels verwoest, voedselprijzen zijn sterk gestegen, er is geen goed drinkwater, de gezondheidszorg functioneert nauwelijks, scholen zijn dicht. Veel Jemenieten, al lang door hun financiële reserves heen, zijn volledig afhankelijk van buitenlandse hulp. 

De Houthi’s en een coalitie onder leiding van Saoedi-Arabië die de verdreven president Hadi weer in het zadel wil helpen, vechten intussen koppig door. In Genève wordt – net als vorig jaar - bij de Mensenrechtenraad onderhandeld over een mede door Nederland gesteunde resolutie die onderzoek naar oorlogsmisdaden in Jemen mogelijk moet maken. Saoedi-Arabië verzet zich hier fel tegen. 

Het maakt de foto nog schrijnender: Bassem Mohammed (2) is dus slechts een van de miljoenen kinderen die niet weten wanneer ze hun volgende maaltijd zullen hebben en of die er komt. Een oplossing? In Genève wordt bij de Mensenrechtenraad onderhandeld, maar Saoedi-Arabië verzet zich hier fel tegen. 

Archief 2018