Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 37 - Nina, Rocco, Dino, Mina en... Anneke

dinsdag 18 september 2018

[Luister en zie  hier het origineel]
[Luister hier Anneke Grönloh]


Brandend zand en een verloren land 
en een leven vol gevaar
brandend zand berooft je bijna van 't verstand
en dat alles komt door haar

Zwarte Dino, jij wou Nina
die met Rocco was verloofd
En toen Rocco werd gevonden
Werd jouw onschuld niet geloofd

Brandend zand en een verloren land… 

In de haven van Marseille
danst jouw Nina nu voor geld
slechts de golven zingen zachtjes
wat van Dino wordt verteld

Brandend zand en een verloren land…

1962

 
Wereldberoemd lied. Heisser Sand heet het origineel, geschreven door de Duitse Schlagerschrijvers Kurt Felz en Werner Scharfenberger voor de Italinaanse zangeres Mina, die het ook zong in het Frans (Notre étoile, Onze ster), Spaans (Un desierto, de woestijn) en natuurlijk Italiaans (Si lo so, Ja, ik weet het).
Johnny Hoes bewerkte het voor Anneke Gronloh tot Brandend zand.

Wereldberoemd lied dus, Maar tegelijk natuurlijk een liedje van helemaal niks. Vier refreinen en twee coupletten over de verloofden Nina & Rocco. Als Rocco dood wordt gevonden, verdenkt men Zwarte Dino, die verliefd is op Nina. Die vlucht, door Nina’s schuld (want dat alles komt door haar), naar Brandend zand en een verloren land en zij gaat ‘dansen’ in de haven van Marseille. Niemand gelukkig. En verder? Niks! 

Niks? Sla er de Wikipedia-pagina Brandend zand maar eens op na en lees dat de namen erop duiden dat het verhaal speelt in Zuid-Italië, dat Dino dienst neemt in het Vreemdelingenlegioen dat eind jaren vijftig betrokken is bij de Onafhankelijkheidsoorlog om Frans-Algerije (dat leven vol gevaar dus). En Nina? Zij eindigt als hoer in de onderwereld van Marseille. :

Als Bert Visscher dat nou allemaal geweten had… Hij maakte een prachtige sketch over Brandend Zand: zie hier. Over de doden natuurlijk niets dan goeds. In Memoriam Anneke Grönloh (1942-2018). 

Archief 2018