dinsdag 14 augustus 2018
Vervolg van gisteren.
Industrieel erfgoed, dat is duidelijk als je binnenstapt in de Lichtfabriek die ooit Lichtfabriek was, net zoals Het Zalmhuis Het Zalmhuis was et cetera
In 1910 maakt het leprozenhuis plaats voor dit gebouw. Oorspronkelijk bestaat het uit twee delen: de Turbinezaal aan de Hoge Gouwe en een achtergebouw met Ketelhuis, dat later gesloopt is. Op de begane grond bevinden zich, achter de entree, de hoogspanningsruimte en het magazijn.
Daar verzorgt De Goudsche Lichtfabriek – vanaf 1930 GLF (De Gemeentelijke Lichtfabrieken Gouda genaamd – de stroomvoorziening van Gouda en omgeving. Stroom wordt in die jaren voornamelijk gebruikt voor verlichting boven de keukentafels, want er zijn nog geen stofzuigers, wasmachines en televisies. Daar bevinden de bewoners zich als ze niet slapen; om er te stoppen en te naaien, het eten voor te bereiden, de dag door te nemen, koffie te drinken, spelletjes te doen, een slaapmutsje te nemen…
Als er vanaf de jaren vijftig wèl meer stroom vereist is dan alleen voor die lamp boven de keukentafel, is het aanbieden van gratis stroomvoorziening aan een hele omgeving niet meer mogelijk. Het GEB (Gemeentelijk Energiebedrijf) gaat in de jaren vijftig en zestig over op het in rekening brengen van individueel stroomverbruik en in de jaren zeventig sluit de Lichtfabriek.
Begin eenentwintigste eeuw krijgen veel oude gebouwen in Gouda een tweede leven: het Kaaspakhuis, het Spaandersbad, de Watertoren… Maar het pand van de Lichtfabriek blijft lang leeg staan en gaat gelden als ‘de ‘rotte tand’ van de binnenstad. Gelukkig wordt het gebouw niet gesloopt en krijgt het in 2015 een nieuwe bestemming: een restaurant waarin veel van de originele kenmerken bewaard en zichtbaar zijn gebleven.
Met haar visie verwijst restaurant LFG naar de vroege traditie, naar het oude ambacht van het branden van koffie, het bakken van brood, het fermenteren van groente. Ik citeer:
Vandaag de dag waarderen wij weer hoe onze opa’s en oma’s het eten bereidden. Waarom? Omdat het smaakt en voldoening geeft. Omdat het echt is. En ook omdat je proeft dat men met elkaar èn de natuur in verbinding stond. Denk dan maar weer eens aan die gloeilamp boven de keukentafel; verbonden door de Lichtfabriek!
Wij hebben gekozen voor leveranciers die op hun beurt weer verbinding hebben gelegd met andere partijen in de voedselketen, zoals boeren, telers, vissers, jagers en slagers. Met open vizier en afspraken waarbij elkaar iets gegund wordt, hebben wij ons verbonden aan de koffiebranderij Douwe Egberts, een brouwerij uit Arcen waar o.m. Hertog Jan Bier vandaan komt en verder aan kleine boeren en bakkers.
Als gisteren gezegd: het bovenstaande is niet meer dan het opsommen van de weetjes, maar wat vooral geldt: ga er eens heen. De kaart is mooi. Vergeet tijdens het kijken niet te eten.
