Week 29 - Remco kiest (op zijn verjaardag)

Maanden geleden werd het boek al aangekondigd, maar pas vandaag – op zijn 89^ste verjaardag – verscheen het: Campert kiest, met de columns die Remco Campert van 10 september 2016 tot en met 17 februari 2018 wekelijks schreef in de Volkskrant; columns waarvoor gedichten en dichters steeds het uitgangspunt zijn. Daarna beloofde hij zijn lezers wegens gezondheid en ouderdom zijn pen neer te leggen, maar gelukkig houdt hij zich daar niet consequent aan. 

Van de achterkant: “Voor Remco Campert is poëzie als zuurstof. Hij kan niet leven zonder zelf te dichten, maar ook niet zonder het werk van anderen. Gedichten vormen de bron van zijn kleine beschouwingen over het leven en de literatuur.” 
“Bij wijze van voorwoord” lezen we hoe Campert uit “het werk van anderen” kiest: “Ik bezit honderden bundels poëzie. De afgelopen jaren maakte ik daaruit een keuze voor mijn columns. Op een dag vroeg mijn vrouw Deborah, die mijn columns al jarenlang overtikt en doorstuurt naar de krant (ik schrijf met de schrijfmachine en zij op de computer): ‘Wat komt eerst? De kip of het ei? Het gedicht (de kip) of je stemming (het ei)?’ Zij heeft het geheim ontrafeld: ‘Remco pakt een willekeurige gedichtenbundel. Hij bladert er net zo lang in tot een gedicht hem zint en past bij zijn gemoed van dat moment.’ Vandaar de titel van dit boek.”

De komende dagen zal ik in Gedicht Gedacht terugkomen op wat Campert zoal kiest. Oftewel: Verhallen kiest.