Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 29 - Details

donderdag 26 juli 2018



Prachtige foto, gemaakt door Monica van der Maden. De Brabantse fotografe won er The Kennel Award 2018 mee, de prijs die The Kennel Club – de grootste hondensite van Engeland – jaarlijks uitreikt voor ‘s werelds beste hondenfoto. Er waren dit jaar tienduizend inzendingen uit zeventig landen. Van der Maden won in de categorie Seniorenhonden. De foto van deze Duitse dog maakte ze op verzoek van een vrouw uit Hilversum; de hond was ernstig ziek en zij wilde een mooi aandenken. Voor de schoonheid van de foto doet het detail er niet toe, maar voor mij als kijker maakt het de foto nog ontroerender.
 



Op haar sites (zie hier en hier) zag ik ook deze foto en die beviel me niet. Jaren geleden veel gedoe geweest bij de toekenning van de World Press-foto, want een winnende foto bleek gemanipuleerd en dat is verboden. Tot ik in het Brabants Dagblad, in een interview met Monica van der Maden, lees: “De uil is van een valkenier uit Tilburg. Die uil en hond zijn samen opgegroeid.” Voor de schoonheid van een foto doet het detail er soms wel degelijk toe.

Archief 2018