Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 28 - Vrouw tussen mannen [1]

donderdag 19 juli 2018




Kind tussen vier vrouwen heette (in 1933) de eerste roman van Simon Vestdijk (1898-1971), al werd die pas na zijn dood (n 1972) gepubliceerd. Vrouw tussen vier mannen heet de biografie die Aukje Holtrop schreef over schrijfster Henriëtte van Eyk. Simon Vestdijk was van haar vier mannen – haar vader, haar broer, haar eerste man en Simon, haar minnaar – degene die haar leven het meest bepaalde. Vestdijk was haar grootste liefde en zij de zijne, maar… hij bleef bij Ans en kwetste niet alleen haar, maar ook ‘Jet’, want tussendoor raakte hij ook nog hoteldebotel van andere vrouwen.

De biografie van Holtrop is matig ontvangen, meen ik mij te herinneren, maar ik begon er nu pas aan en beleefde prachtige leesuren. Maar ja, ik ben dan ook opgegroeid met Vestdijks werk. Vooral die onmogelijke liefde tussen haar en hem is mooi beschreven. Over 150 pagina’s, bijna de helft van het boek. Een citaat:
Simon had, schreef hij Jet in het begin van hun verhouding, niets wat hem aan Ans bond, hij voelde alleen maar medelijden en dankbaarheid. Die dankbaarheid was terecht: Ans had hem al die jaren heel goed verzorgd en ze was een aardige, intelligente huisgenoot. In het gedicht De uiterste seconde, opgedragen aan Ans, beschreef hij haar plaats in zijn bestaan.

Dan volgt dat gedicht. Dat nam ik al eerder op in Gedicht Gedacht, namelijk hier

[Wordt vervolgd.

Archief 2018