Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 28 - Ssst

dinsdag 17 juli 2018

Paul Simon (76 jaar) is zaterdag 7 en zondag 8  juli 2018 in Nederland (Ziggo Dome) tijdens zijn laatste wereldtournee, getiteld Homeward Bound Farewell Tour. De zanger en zijn veertien muzikanten (onder wie blazers en strijkers) vertolken maar één liedje van Stranger to Stranger (2016), zijn meest recente album. Dat is niet erg, want hierdoor is er volop ruimte voor alle hits uit zestig jaar zingen, schrijven en componeren. Zoveel songs waarvan je meteen de tekst en muziek al weet als je de eerste tonen hoort: Mother and child reunion, The boxer, Fifty ways to leave your lover, Me and Julio down by the schoolyard, You can call me al, Graceland, Homeward bound, Still crazy after all these years en… Bridge over troubled water. Garfunkels naam krijgt hij niet over de lippen sinds de laatste Simon & Garfunkel-reünietour Old Friends in 2009 met ruzie eindigde. Maar zelfs zonder de eerste stem van Art Garfunkel bezorgt het lied kippenvel.

Aan het slot vertelt Simon over Vincent Nguini, de gitarist die dertig jaar met hem speelde en wiens dood, december jl., de belangrijkste reden is waarom Simon met optreden stopt. Als ode aan Nguini volgen drie liedjes van de cd Rhythm of the Saints (1989). Dan wat opzwepende toegiften en het is voorbij. Voor altijd. Of nee, hij komt alleen terug en zet met zijn gitaar Sound of Silence in. Wat er dan gebeurt… Bestaan er mooiere songs? Bekijk de opnamen hieronder.

Beluister hier:
Paul Simon: The sound of silence (2008)
Paul Simon: The sound of silence (2009)
Paul Simon: The Sound of Silence (2011) 
Simon & Garkunkel: The sound of silence (het origineel, 1964) 
Simon & Garfunkel: The sound of silence (live, 1966) 
Simon & Garfunkel: The sound of silence (live, 1967)
Simon & Garfunkel: The sound of silence ( live 2011)
Simon & Garfunkel: The sound of silence (live, 1982 - de allermooiste)

Zie ook hier. 

Archief 2018