Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 27 - Kat en hond

donderdag 12 juli 2018






Door de heruitgave (zie hierboven) van een van zes delen in de John (Lloyd) & John (Mitchinson)-serie rond nutteloze feiten - heerlijke leesstof - heb ik er die andere vijf (zie hieronder) maar weer eens bij gepakt.
 











In Het grote boek van foute feiten over dieren worden de foute feiten omgezet in de juiste. Zo lezen we bij de hond: 

Een hondenneus heeft tweehonderdtwintig miljoen reukcellen, mensen slechts vijf miljoen. De geurzin van een hond is niet alleen talloze malen beter dan die van een mens: hij is vier keer beter dan de beste, door de mens vervaardigde geurdetectors. Honden kunnen worden getraind om bijna alles via geur op te sporen: explosieven, drugs, gesmokkelde dieren, planten en voedsel, landmijnen onder de grond, verdronken mensen onder het wateroppervlak in meren. Ze kunnen zelfs kanker ruiken. Artsen in Californië (VS) hebben ontdekt dat zowel labradors als Portugese waterhonden veel nauwkeuriger long- en borstkanker kunnen opsporen dan geavanceerde sreeningsapparatuur zoals mammogrammen en CT-scans. De honden identificeerden negenennegentig procent van de longkankerpatiënten en achtentachtig procent van de borstkankerpatiënten door simpelweg aan hun adem te ruiken…



Ik moest aan dit fragment denken toen ik gisteren in de rubriek Naschrift in Trouw – Naschrift beschrijft het leven van onlangs overleden bekende en minder bekende mensen – de necrologie las van Mària Schopman (1943-2018), de seksuologe die tien jaar achtereen in het radioprogramma Radio Romantica seksadviezen gaf. Herinneren we het ons nog? Dat deed ze ook op haar teletekstpagina Maria weet raad, voor de BBC in het tv-programma Sex… with Mum and Dad (2006) en in 2009 in de Nederlandse variant daarvan: het KRO-programma Mijn ouders hebben geen seks
En waarom moest ik daaraan denken? Aan het einde lees ik: 

Het waren […] vrienden die merkten dat haar gedrag veranderde. Twee jaar geleden kwam de diagnose: alzheimer. Mària was verdrietig en boos dat haar vertrouwde zelf steeds meer werd overgenomen. Er waren nog zoveel dingen te doen, nog zoveel taboes te doorbreken. In het kielzog van de diagnose bleek ze ook kanker te hebben. Haar stoere postuur werd brozer. Het laatste half jaar van haar leven woonde Mària in een zorgappartement in Het Hendrickszhuys Domus Magnum op een steenworp afstand van haar huis aan de gracht. Haar twee Siamese poezen mochten mee. […] Een maand geleden werden de poezen plotseling zo onrustig dat Judith (Weingarten, sinds 1979 haar vrouw, fv) besloot ze weer mee naar huis te nemen. Twee dagen later overleed Mària. 

Bij de kat lees ik bij John & John niets over foute en juiste feiten over de reukzin van katten. Dan maar op internet gezocht: Een kattenneus bevat ongeveer 20 miljoen geurcellen, vier keer zo veel als bij een mens. Katten kunnen 14x beter ruiken dan mensen. Zou voor katten gelden dat ze ruiken dat de Dood voor de deur staat?

Archief 2018