Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 26 - Tel je Zee-geningen

maandag 02 juli 2018

Zaterdag (30 juni): twee foto’s in dezelfde krant (Het Parool). 

1.
Onderstaande scènefoto van Danny Willems uit de dansvoorstelling The sea within van de Vlaamse choreografe Lisbeth Gruwez. Het is de openingsvoorstelling van Juilidans, het festival dat de komende twee weken in de Amsterdamse theaters neerstrijkt. The sea within gaat, zo meldt het persbericht, over “de innerlijke zee die zoveel gemeen heeft met de buitenzee.”
 



2.
Vóór in de krant had ik onderstaande foto gezien: de Libische kustwacht haalt een vlak voor de kust verdronken kind uit het water. Bijschrift: “Op weg naar Europa verdronken; de UNHCR becijfert het dodental in de Middellandse Zee dit jaar al op 1.137 mensen. “ Ik bladerde een paar keer heen en weer tussen de foto’s. De buitenzee krijgt - laten we het hopen - steeds meer gemeen met de innerlijke zee…

 

 

Archief 2018