Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 25 - Kwispellezen

vrijdag 29 juni 2018

 Uit Trouw van gister (donderdag 28 juni):


“Als de zevenjarige Ala’e Mefsioui vijf minuten aan het voorlezen is uit een boekje over Sem en Fien, kruipt Flex eens lekker tegen het meisje aan. De vacht van de koningspoedel kriebelt aan de voetjes. Ala’e moet ervan giechelen, maar gaat dan onverstoord verder waar ze is gebleven. Het is goed, Flex voelt vertrouwd. Ontspannen ligt hij op een matje voor haar, zelf heeft ze plaatsgenomen op een zitzak. Het is fijn om voor Flex voor te lezen. Als ze een klein foutje maakt, begint hij niet te lachen. Ala’e durft steeds beter om het hardop te doen.

In een vestiging van de bibliotheek in de Tilburgse wijk Reeshof is het elke woensdagmiddag kwispellezen. Kinderen met leesproblemen uit groep 3 en 4 oefenen hun vaardigheid door voor te lezen aan een getrainde hulphond. Ala’e wordt komend jaar getest op dyslexie, andere kinderen hebben bijvoorbeeld ADHD, autisme of faalangst. 
“De hond is een echte motivator”, zegt Coosje van der Pol, die het project begeleidt. “Hij geeft geen commentaar, maar is wel aandachtig. Dat vergroot het zelfvertrouwen van de kinderen en daarmee ook hun leesvaardigheid.”

Na een proefperiode, eind vorig jaar in een Waalwijkse vestiging, begon de bibliotheek Midden-Brabant dit jaar met de reguliere therapie. Acht woensdagen lang komen de kinderen voorlezen, de vierde reeks is volgende week ten einde. Bijna vijftig kinderen hebben nu aan het kwispellezen meegedaan, de resultaten zijn helder: ze hebben er vrijwel allemaal baat bij. Van der Pol: “Zowel ouders, leerkrachten, de begeleider die aanwezig is als de kinderen zelf geven aan dat de leesprestaties vooruitgaan.” 

Dat komt niet uit de lucht vallen. Internationale onderzoeken wezen al eerder uit dat kinderen met leesproblemen meer vooruitgang boeken als ze structureel voorlezen aan een hond dan wanneer ze dat doen aan een volwassene, andere kinderen of een knuffelbeest. Dankzij het succes heeft het project ook de interesse gewekt van andere bibliotheken in het land, die in groten getale om informatie vragen. Dat kan één probleem opleveren, zegt Jessica van den Hurk van stichting Hulphond Nederland: “De beschikbaarheid van getrainde honden. Niet elke therapiehond is geschikt voor kwispellezen. Daar gaat een traject aan vooraf.”

 

Archief 2018