woensdag 27 juni 2018
Voorafgaand
Bea Moed was laatst op een congres, het ging over ‘systeemwereld’ en ‘leefwereld’, over de ‘inclusieve samenleving’. “Ik zei: all inclusivezullen jullie bedoelen, Center Parcs kan er nog wat van leren. Vijftig jaar hulpverlening heeft van de Wielenpôlle een all inclusive-wijk gemaakt. Uitkering, kindpakketten, voedselpakketten, psychologische hulp, het wordt geleverd aan de voordeur en wat is het resultaat? Trotse mensen worden afhankelijk gemaakt. Ze gaan kijken of er nog meer te halen valt en doen alsof ze meewerken. En wie is de baas over hun leven? De gemeente. Die weet alles van je en bemoeit zich overal mee en bepaalt dat je niet naar school mag omdat je in de bijstand zit en alleen papier mag prikken en er dus nooit meer uitkomt.”
En dan de kosten, miljoenen euro’s per jaar. “Als je het uitdeelt, 240 gezinnen, zou iedereen uit de schulden zijn.” Gebeurt natuurlijk niet. Het is geen oplossing. Haar idee: geef de mensen in de Wielenpôlle zeggenschap over de budgetten en laat hen de baas zijn van de hulpverleners. Ze heeft een bedrijf opgericht om dat soort ideeën te onderzoeken en ermee te experimenteren. […}
Afgelopen winter was de Wielenpôlle op de televisie, BNNVARA had er een documentaire gemaakt. Bea Moed glimlacht nog om het buitengewoon positieve beeld dat de mensen van zichzelf en hun leven gaven. Ja, vroeger waren ze verslaafd geweest, maar nu ging alles goed. En ja, ze wilden graag een opleiding volgen, mbo-4, werk vinden. Maar de gemeente werkte tegen. “Problemen ontkennen en niets onder ogen zien”, zegt Bea Moed. “Hebben mijn ouders ook altijd gedaan.”
Dus vraag je aan Aaltje Moed of ze kan lezen en schrijven, na zo weinig jaren op school, dan zegt ze: “Ja, hoor.” En Berend Moed: “Ja, hoor.” Aaltje Moed: “Het is wel zo, Berend schrijft meestal. Maar dat is omdat hij dat altijd doet.” […]
En als je dan zegt dat ze het volgens haar dochter niet zo goed kan, zegt ze: “Dat heeft ze mis. Ik kan het misschien niet zo goed als zij. Maar ik kan het. Ik kan ook koprekenen. Mijn rapport ligt boven, zal ik het laten zien? Allemaal mooie cijfers.” Berend Moed: “Bea heeft ook wel heel erg veel geleerd.” Aaltje Moed: “Zij kan alles.” En de ouderavonden vroeger? Gingen ze daar echt niet naartoe? Aaltje Moed: “We zijn een keer geweest en toen zat Berend naast een man die zei: ik moet eraan wennen dat mijn dochter omgaat met één die op de mavo hoort te zitten.” Berend Moed: “Hij bedoelde: één die wat minder is. We zijn er nooit meer heen gegaan.”
Bea Moed zegt dat de Wielenpôlle nog altijd in haar zit, met Kerst kan ze het niet laten om haar hele huis vol versiering te proppen. “Sommige mensen noemen dat volks.” Ze houdt ook van alles samen met het gezin doen en als ze buiten de deur eet, denkt ze nog altijd: o jeetje. Ze is wel van klassieke muziek gaan houden, van literatuur, kunst. Laatst, zegt ze, vroeg haar moeder waarom hogere mensen niet naar het huwelijk van Harry en Meghan keken, begreep zij dat? Bea Moed had gezegd dat zij het ook niet wist. Begreep haar moeder waarom lagere mensen niet van Bach hielden?
