Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 24 - Cash

vrijdag 22 juni 2018




Als Johnny Cash (1932-2003), slechts drie maanden na de dood van zijn vrouw June Carter Cash (1929-2003), overlijdt, vindt hun enige kind, zoon John Carter Cash (1970), in Cash’ nalatenschap veel liedteksten en gedichten die nooit op muziek zijn gezet. Samen met producer Steve Berkowitz besluit hij zangers en muzikanten te benaderen om zestien van die teksten op muziek te zetten en te vertolken. Onder hen Rosanne Cash (1955), dochter uit Cash’ eerste huwelijk, en Carlene Carter (ook 1955), dochter uit June Carters eerste huwelijk, maar ook Elvis Costello, Kris Kristofferson, Alison Kraus en Willie Nelson. Het resultaat is de pas verschenen cd Forever words – the music en daarmee de aanvulling op het boek Forever Words – The Unkowns Poems, waarin alle teruggevonden teksten zijn samengebracht. De cd is prachtig.
 


 
Mooiste bijdragen: You never knew my mind van Chris Cornell (1964-2017), frontman van Soundgarden, die - You never knew my mind - kort na de opnamen zelfmoord pleegde, en The Walking Wounded door Rosanne Cash.
Hieronder een link naar beide opnamen in beeld en geluid. Ontroerend om Chris Cornell daar nog levend te zien. Daarna dat al net zo aangrijpende lied van Rosanne Cash, maar dat vooral door die mooie tekst: We are the walking wounded… Ook daarbij denk ik even aan Cornell.

Chris Cornell: You never knew my name > zie hier in beeld en geluid;
Rosanne Cash: The walking wounded > zie hier in beeld en geluid.


The walking wounded

We're in the church house kneeling down
We're in the subways, underground
We're in the bars and on the street
We drive a truck, we walk a beat
We're in the mills and factories
We make the steel, we cut the trees
A thousand yards stare as a glass
But we will see you when you pass

We lost our homes, we lost our dreams
All our goals have turned to schemes
We hurt each other and ourselves
So after long traumatic spells

We are the walking, we are the walking
We are the walking wounded

We cried out from the deepest pit
But rise back up each time we're hit
We fell from power and from grace
Resurrection's in our face
We're just like little girls and boys
We play with grown up toys
We never thought of sink or swim
My brother hurts me so I hurt him

We are the walking, we are the walking
We are the walking wounded

Like a circle, round and round
We go up so we come down
We don't explain or apologise
We pull the veil across our eyes
We see through your fake refrain
We won't let you see our pain
You may not know us but you'll see
There are more than you'd believe

We are the walking, we are the walking
We are the walking (a thousand hours of glass)
We are the walking (see our past)
We are the walking wounded

Archief 2018