woensdag 30 mei 2018
1.
Als ik na een bloedprik dr. F weer bezoek, komt die zoals gewoonlijk meteen terzake. “Uw PSA is gestegen van 2,7 kort na de operatie naar 8. Ik adviseer u nu te beginnen met hormooninjecties."
Wat een desillusie. Omdat ik het idee had aan beterende hand te zijn, dacht ik dat het PSA-cijfer laag zou uitpakken, Maar het is verdrievoudigd, wat betekent dat de kanker er echt zin in heeft.
In 2012 schreef Matt Dings (1952) voor HP De Tijd het artikel Bange Dagen, waarin hij openbaar maakte aan een ernstige vorm van prostaatkanker te lijden. Een jaar later dwong zijn gezondheid hem te stoppen bij het tijdschrift. Toch kreeg de kanker allengs minder haast. Matt Dings overleed maart 2018.
2.
Dat is het rare en paradoxale van de dood; terwijl hij zijn lelijke tronie al om de hoek steekt om te inspecteren of het al een beetje opschiet daarbinnen, zorgt hij toch ook voor extra gloed en intensiteit en laaiende momenten.
Dat schreef hij twee weken voor zijn overlijden. In de vijf jaar na zijn afscheid bij HP De Tijd bleef hij zijn lezers namelijk wel uitgebreid informeren over zijn ziekte. Via de site Mijn kwaliteit van Leven en, zij het in breder verband, via zijn eigen site. Daardoor wisten we al lang dat hij inmiddels een verloren strijd voerde, want na zijn operatie (in 2011) openbaarden zich steeds meer uitzaaiingen in zijn botten en organen.
En toch kwam zijn dood onverwachts snel.
3.
Met fotograaf Jos Lammers, met wie hij eerder een boek over Het nieuwe leven van Strijp S(2009) maakte, werkte Dings (ook Eindhoven) aan Her & Der: impressies in woord en beeld van reisreportages die zij tussen 1982 en 2003 maakten voor (HP) De Tijd, aangevuld met twintig recente Alledaags leven-columns uit Dings’ blog.
Jos Lammers (13 maart 2018): Een maand geleden kreeg Matt heel slecht nieuws. We hadden graag met zijn allen de tijd heel ver voor ons uit geschoven. Het moment kwam verduveld snel en plots. Matt had al zijn teksten klaar, alleen het voorwoord ontbrak.
Dus schreef Lammers zelf dat voorwoord, waaruit het bovenstaande citaat. De rest van het boek was af; dat is nu te koop.
4.
Her & Der is een boek met prachtige foto’s en verhalen. Van een inrichtingsisoleercel in Eindhoven tot een feestavond van Piratenzender Jan Boezeroen in een Rotterdamse volkswijk, van de Jodenbuurt in Antwerpen tot de oorlogsgraven in Normandië en van de zaal van het Laatste Avondmaal in Jeruzalem tot de hongersnood in Soedan.
En alles daartussenin wat met leven en dood te maken heeft. In het groot, zoals bovenstaande verhalen, en in het klein: de blogs van Matt Dings.
Frans Thomése (ook Eindhoven) schreef het nawoord:
… Matt bleef een onverbeterlijke romanticus. Hij wilde het leven liever op zijn gemak dromen en kon zich erover verbazen dat het soms ook echt gedaan moest worden.
Die verbazing is allengs overgegaan in verbijstering…
5.
…Het lot had de fragile verwonderaar een zwaarte toebedeeld die niet te dragen leek.
Nu was het onze beurt om ons te verwonderen. […] Alle tegenslagen […] die Matt te verwerken kreeg, […] het waren er veel, heel veel. Te veel. Maar hij droeg ze steeds. Soms met moeite, vaak tot zijn eigen verbazing, maar ten slotte met die elegante aanvaarding van iemand die het leven sowieso altijd wel een beetje een rare boel had gevonden…
…Misschien dat hij daarom zo van reizen, zwerven bedoel ik, hield. Daarginds, in die verre stad, kon hij zichzelf dromen wie hij maar wilde zijn.
En nu hij voorgoed vertrokken is, mogen wij dat voor hem gaan doen.: hem laten dromen zoals hij werkelijk was…
