Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 18 - Hella [2]

dinsdag 08 mei 2018




Die jeugd.

Mijn moeder en mijn zus stapten de hal van het ziekenhuis binnen. Ik mocht eindelijk naar huis. 
“Hoe kom je aan het konijn?” vroeg mijn zus.
“Heb ik gekregen. Dat is niet voor jou.”
“Wil ik ook.” Ze trok het uit mijn handen.
Weg was het konijn. […]”
“Waar is Boris, ik kan hem nergens vinden?” […]
“Toen jij weg was, hebben we Boris naar het asiel gebracht.” […]
“Boris is ook van mij”, stampvoette ik: “Wat is een asiel?”
“Dat is voor lastige honden.”
“Gaan ze hem doodmaken?”
“Nee, ze gaan goed voor hem zorgen.”
“Dan wil ik bij Boris wonen.:

Slechte kinderogen, waarmee oorzaak van veel ‘ongelukjes’; anorexia, want liefde gaat door de maag. “Lastig kind.”

 



 

Archief 2018