Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 15 - Liefdesleed [11]

zaterdag 21 april 2018



Ontstellend was de onverwachte doodstijding. Zij had niemand in haar vriendenkring op de hoogte gesteld van haar afscheid van het leven. Ik vind dat niet maf, noch laf: ik vind het van een verpletterend inzicht, zo even tussendoor.

Aldus Vinkenoog geciteerd, waarna Hans Vervoort zelf eindigt met:
"Wat heeft die vrouw van jou gehouden,” zei Matthijs van Nieuwkerk aan het slot van het gesprek in DWDD. Jan knikte. Hij kon zich haar passie voor hem goed voorstellen.

Haar laatste brief, herfst 1973:
Lieve Jan, we konden allebei niet helpen dat alles ging zoals het is gegaan. Neem het geen van ons beiden kwalijk. We deden ons best. Ik hield echt van je, dat weet je toch. Dag, veel liefs. LOES.

Archief 2018