Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 15 - Liefdesleed [7]

dinsdag 17 april 2018

 

Toen herinnerde hij zich ineens dat hij in een kist nog een pak brieven van een vroege vlam had liggen. […] En ja hoor: “Daar moet je over schrijven”, had ze gezegd. En toen hij eenmaal haar brieven las, had Jan tranen met tuiten moeten huilen. […] Hij is zelf inmiddels aardig op weg (77 jaar), maar Loesje Hamel stopte ermee toen ze 35 jaar was. Kanker. En nu, dankzij de redactrice van de Bezige Bij, heeft Jan gepubliceerd over hun Grote Liefde. Mag dat eigenlijk wel, vroeg ik me al kijkend af, emotionele en intieme brieven van een ander publiceren? Zou Loes dat wel prettig gevonden hebben?

Vervolgens haalt Hans Vervoort nog een tekst van collega-schrijver Simon Vinkenoog aan. 

 

Archief 2018