Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 15 - Liefdesleed [6]

maandag 16 april 2018


Vrijdag 17 november jl. kwam Jan Cremer op televisie vertellen over zijn roman Sirenen. In de uitzending noemt hij Loesje Hamel “zijn grote liefde”, zoals hij in zijn boek schrijft dat zij “mijn ziel was” en “in mijn hart gekerfd zat”. Tijdens het voorlezen van een van haar brieven aan hem raakt hij ontroerd…

Schrijver Hans Vervoort plaatste meteen vraagtekens bij Cremers oprechtheid en schreef:

Al zappend zag ik Jan Cremer bij DWDD en begreep dat zijn redactrice bij de Bezige Bij hem gevraagd had nu eens een liefdesverhaal te schrijven in plaats van weer eens een alfa-male tekst. […] Toen herinnerde hij zich ineens dat hij in een kist nog een pak brieven van een vroege vlam had liggen.

 

Archief 2018