Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 14 - Liefdesleed [2]

donderdag 12 april 2018




Achteraf zeg ik: helaas.

Het boek is niet nieuw, maar van vorig jaar. Ik begon er al drie keer aan, maar legde het steeds weer weg omdat het me met afschuw vervulde. Ik kon mij identificeren met het lijden van de jonge vrouw, maar nauwelijks met de hypocriete man die bijna zestig jaar later op papier zet hoe stormachtig hun verboden relatie begint. Vooral door zijn egoïsme en lafheid, richt hij haar in de tien jaar daarna ten gronde. Zelfs haar dood, in 1974, op 35-jarige leeftijd, bracht hem geen berouw.

Het is pas na een halve eeuw dat hij haar brieven durft te lezen en de confrontatie met zichzelf kan aangaan.

Ach ja, er moest een nieuw boek komen…

 

Archief 2018