Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 11 - Paul

zaterdag 24 maart 2018

Paul de Munnik was uitblinker in Carré. Hij zong Opa, heel klein, zichzelf begeleidend op de vleugel. En hij ging voluit in Quo Vadis, daarin bijgestaan door de stevige band.
Ook op zijn nieuwe cd, getiteld Goed Jaar, schakelt hij tussen verschillende stijlen, daarbij ondersteund door de versterkte snaren van onder anderen JB Meijers en Wouter Planteijdt, die de cd produceerde, de (alt)violen en cello van het Matangi Quartet en zang van Roos Blufpand en Helge Slikker.  
Op zijn eerste solo-cd zong hij, onder de titel Gister nog, Hier Encore van Charles Aznavour; deze keer horen we een andere klassieker: It was a very good year, geschreven en gezongen door Ervin Drake, maar vooral bekend van Frank Sinatra. Prachtig album. 

Archief 2018