Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 10 - Liefde

maandag 12 maart 2018

Ik ben altied zo west. Dus ik weet al te best: ik moet niet te weinig tied allennig.

Toen ik in 2016 de titelloze cd van Stephanie Struijk hoorde, wist ik meteen dat zij de nieuwe liefde is van Daniël Lohues. Zij schreven alle liedjes samen tijdens hun Amerikaanse roadtrip en Lohues speelt en zingt mee, terwijl zijn palet het repertoire kleurt van de zangeres die tot dan toe in het Engels zong onder het pseudoniem Stevie Ann.

Nu ik de nieuwe cd van Lohues, hoor, Vlier, weet ik dat in 2018 niet meer is, wat in 2017 nog was.
Ik ben altijd zo geweest. Dus ik weet maar al te goed: ik moet niet te weinig tijd alleen zijn.

 

Archief 2018