Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 9 - Annie M.G.

donderdag 08 maart 2018



Maandagavond maakte het Amsterdams Kleinkunstfestival de zes nominaties bekend voor de Annie M.G. Schmidt-prijs: de onderscheiding voor de auteur, componist en vertolker van het beste theaterlied van het jaar.
Ik ken niet alle liedjes. Wel Geloven van Youp van ’t Hek, die voor het eerst sinds 25 jaar heeft ingezonden. In 1993 was er een conflict tussen cabaretier en organisatie en dat sudderde lang door. Ik heb daar indertijd een forse steen aan bijgedragen. Ook Voor alles ken ik: een gedicht van Joost Zwagerman, dat Wende Snijders op muziek zette. En Meisjes, geschreven en gezongen door mijn oud-studente Kirsten van Teijn. De overige drie heb ik wel gehoord, maar nog niet gelezen. Met de tekst begint voor mij een lied.

Archief 2018