Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 8 - Watchman

vrijdag 02 maart 2018


Zo’n mooie foto: Ad van Meurs met vrouw Ankie Keultjes. De dichter-zanger-muzikant-programmeur-folk-, blues- en popinspirator (et cetera) overleed 10 november, pas 64 jaar.

Heel goed kende ik hem niet, maar hij trad – als Watchman-solo, als Watchman-met-Ankie en als Watchman met band NO Blues – veelvuldig op in mijn  Koningstheater. Dan spraken we elkaar uitgebreid. Ik wist ervan dat hij erg ziek was…

The Watchman was bekend tot in Amerika, land van zijn Americana-roots, aan toe, maar besloot in 2012 als Ad van Meurs in het Nederlands te gaan zingen. De cd’s met dat repertoire draaide ik de voorbije week vaak voor een Gedicht Gedacht-keuze. Beter laat…

Twee jaar geleden werd hij ziek; september jl. wist hij dat het bijna voorbij was… 

 

 

Archief 2018