Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 8 - Hooffzaak

donderdag 01 maart 2018


 

Beroemd is dat kleurenportret van Sylvia Kristel, uit 1975. Ze staat, uit diezelfde serie, in zwartwit, ook op de voorkant van het prachtige fotoboek Portretten van C. Barton van Flymen (1944). Deze Zuid-Afrikaanse fotograaf kwam in 1962, pas 18 jaar oud, naar Nederland omdat hij niet in een toekomst in eigen land geloofde. Hij ontmoette hier fotograaf Wim Renes, raakte door hem geïnspireerd en maakte vervolgens een glanscarrière als fotograaf voor onder meer NRC-Handelsblad, Parool en Volkskrant en tijdschriften als Nieuwe Revu en Avenue. In 1975 won hij de World Press Photo.

Volgende week start er een tentoonstelling van zijn werk in de Amsterdamse Galerie De Hooffzaak. Daar zijn niet alleen foto’s te zien, maar ook te koop. Net als dat prachtboek.
 

 

Archief 2018