Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 7 - Kort verhaal [4]

donderdag 22 februari 2018

Hij heeft gisteravond dus niet gewonnen. Annelies Verbeke wel, terwijl Van der Meer en Verbeke niet eens echte korte-verhalenschrijvers zijn. Van der Meers Brood, zout, wijn bestaat uit slechts 7 verhalen, verdeeld over 188 pagina’s (bijna 27 pagina’s per verhaal); Verbekes Halleluja telt 15 verhalen en 215 bladzijden (ruim 14 per verhaal). Pigons Mooie lieve schat bevat bijna 140 verhalen binnen slechts 185 pagina’s. Dat is dus nog niet eens anderhalve pagina per verhaal. Dat zij tenminste korte verhalen. Of zelfs, in navolging van A.L. Snijders, ZKV’tjes: Zeer Korte Verhalen. Nou ja, de jury zal wel een criterium hebben voor wat de maatstaven zijn voor kort als het gaat om korte verhalen. Morgen toch een verhaal van de kortste schrijver.. 

Archief 2018