Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 6 - Jeroen Willems

vrijdag 16 februari 2018


Een maand lang maakte ik dagelijks dienstreizen naar Delft, Muiderberg en Spakenburg . Toen dat klaar was, begonnen de nachtelijke tochten om te waken bij mijn stervende zus…

Al die tijd Luisterde ik in de auto naar de heruitgegeven en uitgebreide opnamen van de optredens van Jeroen Willems (1962-2012) met het repertoire van Jacques Brel. Nog meer dan in 2006, toen de theatertour speelde en de cd verscheen, raakte ik onder de indruk van Willems’ vertolkingen en de tekstinterpretaties van Rob Klinkenberg (5) en Peer Wittenbols (9 ) , die speelser zijn dan de jaren-zestigvertalingen van Ernst van Altena voor Liesbeth List e.a.  Ook daarvan zingt Willems er enkele (6), want wat toen subliem was, is dat nog steeds. 
 

Archief 2018