Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 6 - Niet-uitgesproken (3)

dinsdag 13 februari 2018

“De gebeurtenis waarover nooit is gesproken.”

Omdat men ook in mijn gezin geloofde in “het comfort van het niet uitgesprokene”. Dat vertelde ik hem: dat ik die gebeurtenis, die zoveel impact heeft gehad en nog steeds heeft op ons gezin, onze jeugd en ons verdere leven, heb proberen te verwerken in mijn autobiografische roman. Maar dat dat lastig was, omdat niemand erover wil spreken. Wat hij er van wist, vroeg ik. Hij: “Ik zag dat ongeluk indertijd voor mijn ogen gebeuren.”

Hij zag mijn ontreddering en stelde voor: “Als je er een keer over wilt praten, moet je maar bellen en dan maken we een afspraak.” Ik heb hem vanochtend gebeld. Omdat ik geloof in het comfort van het uitgesprokene.

Archief 2018